Πλαστική ανάλυση τεγίδων

[Pappos]

Αν και μπορεί πάντοτε να χρησιμοποιηθεί ανάλυση δευτέρας τάξεως, ελαστική ή πλαστική, (κάτω όμως από συγκεκριμένες συνθήκες ταξινομήσεως μελών και κόμβων), υπάρχουν περιπτώσεις όπου:

1. ανάλυση πρώτης τάξεως επαρκεί, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να ληφθούν υπόψη φαινόμενα δευτέρας τάξεως
2. όταν VSd / Vcr <= 0,25, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ελαστική ανάλυση πρώτης τάξεως για την ανάλυση πλαισίων με πλευρική μετατόπιση, με κάποιες διορθώσεις ώστε να ληφθούν υπόψη φαινόμενα δευτέρας τάξεως, όταν αυτά είναι σημαντικά.
3. άκαμπτη-πλαστική ανάλυση πρώτης τάξεως μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν VSd /Vcr <= 0,20 και υπό την προϋπόθεση ότι όλες οι εσωτερικές δυνάμεις και ροπές μεγεθύνονται κατά 1/(1- VSd /Vcr.).
   Αυτή η περίπτωση αποτελεί ουσιαστικά εφαρμογή της μεθόδου Merchant-Rankine.

Σαν μελετητής δώστε βάση στο προκαταρκτικό στάδιο της μελέτης πρέπει να ληφθεί μία απόφαση σχετικά με το αν η κατασκευή θα έχει ή όχι δικτυωτούς συνδέσμους ακαμψίας. Αυτό καθορίζει το πώς θα ληφθούν υπόψη στην ανάλυση οι επιδράσεις των κατακορύφων και των οριζοντίων δυνάμεων (συμπεριλαμβανομένων αυτών που οφείλονται σε αρχικές ατέλειες).
Ο μελετητής πρέπει επίσης να αποφασίσει εάν θα χρησιμοποιήσει ελαστική ή πλαστική μέθοδο ανάλυσης. Η πλαστική μέθοδος ανάλυσης είναι κατάλληλη μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες σχετικά με τις ιδιότητες του χάλυβα, την ταξινόμηση της διατομής των μελών και την πλαστιμότητα των συνδέσεων.



Είναι σαφές ότι η επιλογή μεθόδου ανάλυσης εξαρτάται, σε σημαντικό βαθμό, από τη μέθοδο διαστασιολόγησης που θα χρησιμοποιηθεί.
Για παράδειγμα:

H εφαρμογή πλαστικής μεθόδου διαστασιολόγησης υπόκειται σε περιορισμούς και απαιτεί συγκεκριμένες μεθόδους ανάλυσης.
Όποια και αν είναι η μέθοδος διαστασιολόγησης που χρησιμοποιείται, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να προσδιορισθεί εάν τα φαινόμενα δευτέρας τάξεως πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Για την πλειοψηφία των τυπικών επιπέδων πλαισίων μπορεί να εφαρμοσθεί οποιαδήποτε μέθοδος ανάλυσης.